Fatima Wielki Znak

            W dzisiejszym świecie Fatima pozostaje jednym z najbardziej rozpoznawalnych miejsc objawień maryjnych. Wszystko wydarzyło się pod koniec I wojny światowej, w 1917 roku, w nikomu jeszcze nieznanej portugalskiej wiosce, gdzie trójce pastuszków, które pasły owce, ukazała się Dziewica Maryja, która przedstawiła się później jako Królowa Różańca Świętego. W swoim orędziu z Fatimy Maryja prosiła o odmawianie różańca i pokuty w intencji pokoju na świecie i nawrócenia grzeszników. Na swoich wizjonerów Piękna Pani wybrała proste dzieci: rodzeństwo 9 – letniego Franciszka i 7 – letnią Hiacyntę Marto oraz 10 – letnią Łucję dos Santos. Objawienia Matki Bożej w Cova da Iria były poprzedzone trzykrotnym ukazaniem się Anioła Pokoju w 1916 roku.

            Po raz pierwszy Maryja objawiła się dzieciom 13 maja 1917 roku. W tym dniu Najświętsza Dziewica zapowiedziała, że będzie przychodzić każdego 13 dnia miesiąca po października włącz. W czerwcu Maryja przekazała dzieciom pierwszą tajemnicę fatimską. Prosiła wtedy o ustanowienie nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi. Miesiąc później dzieciom znowu zostały objawione tajemnice. Była to wizja piekła i prośba o poświęcenie Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi. W tym dniu Matka Boża zwróciła się do Łucji tymi słowami: „Widzieliście piekło, dokąd idą dusze biednych grzeszników. Aby je zbawić, Bóg chce ustanowić w świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca. Jeżeli zostanie zrobione to, co wam powiem, wiele dusz będzie zbawionych i nastanie pokój. Wojna zmierza ku końcowi. Lecz jeżeli ludzie nie przestaną obrażać Boga, wybuchnie druga, jeszcze gorsza, w czasie panowania Piusa XI. Gdy zobaczycie noc rozświetloną nieznanym światłem, wiedzcie, że jest to wielki znak, który da wam Bóg, iż nadchodzi kara dla świata za jego zbrodnie w postaci wojny, głodu i prześladowania Kościoła oraz Ojca Świętego. Aby temu zapobiec, przyjdę prosić o poświęcenie Rosji mojemu Niepokalanemu Sercu oraz o Komunię św. wynagradzającą, w pierwsze soboty miesiąca. Jeżeli moje prośby zostaną wysłuchane, Rosja nawróci się i nastanie pokój. Jeżeli nie, [kraj ten] rozpowszechni swe błędy po świecie, wywołując wojny i prześladowania Kościoła Świętego. Dobrzy będą umęczeni, Ojciec Święty będzie musiał wiele wycierpieć, różne narody będą unicestwione. Na koniec moje Niepokalane Serce zatriumfuje. Ojciec Święty poświęci mi Rosję, która się nawróci i będzie dany światu na pewien czas pokój. W Portugalii zawsze będzie zachowany dogmat wiary. Nie mówcie tego nikomu. Tak, możecie to powiedzieć Franciszkowi. Kiedy odmawiasz różaniec, mów po każdej dziesiątce: O mój Jezu, przebacz nam nasze winy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba, dopomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia”.
Wieść o objawieniach szybko się rozniosła, a do Fatimy zaczęły napływać rzesze ludzi z całej Portugalii. W sierpniu, kiedy miało dojść do kolejnego spotkania z Piękną Panią, trójka pastuszków przebywała w więzieniu, gdzie dzieci były zastraszane i przesłuchiwane przez lokalne władze. Kilka dni później, 19 sierpnia, w dolinie Valinhos, Matka Boska ukazała się im po raz kolejny.

Dnia 13 października, podczas ostatniego objawienia, w Fatimie zgromadziło się ok. 70 tyś. ludzi. Wtedy też wydarzył się cud, który przepowiedziała Matka Boża i który miał być potwierdzeniem prawdziwości Jej objawień w Cova da Iria. Kiedy Piękna Pani znikła, dokuczliwy deszcz nagle przestał padać, a słońce zaczęło się dziwnie zachowywać: na oczach zebranych zaczęło się kręcić, balansować i sprawiało wrażenie, że spadnie na ziemię. To niezwykłe zjawisko zostało później nazwane „cudem słońca”.
Franciszek i Hiacynta odeszli do raju krótko po objawieniach. Chłopiec zmarł 4 kwietnia 1919 w Fatimie, a dziewczynka 20 lutego 1920 w Lizbonie. Łucja doznawała jeszcze kilku objawień. Spisała również trzy tajemnice, które potem został ogłoszone. Treść trzeciej tajemnicy fatimskiej ujawnił publicznie Jan Paweł II 26 czerwca 2000, była w niej mowa o „białym kapłanie padającym od kuli z broni palnej”, co część osób odnosi do zamachu na Jana Pawła II z 13 maja 1981 (rocznica objawień).
W latach 1928-53 wzniesiono w Fatimie bazylikę Matki Bożej Różańcowej. Obecnie kontynuuje się kult Matki Boskiej Fatimskiej w nabożeństwach do Jej Niepokalanego Serca w pierwsze soboty miesiąca oraz w rocznice objawień uroczystymi Mszami Świętymi i procesjami.

Matko Boża Fatimska
wdzięczni na nowo
za Twoją macierzyńską obecność
dołączamy nasz głos
do wszystkich pokoleń,
które nazywają Ciebie błogosławioną.

Świętujemy w Tobie
wielkie dzieła Boga,
który nigdy nie przestaje
miłosiernie pochylać się
nad ludzkością, nękaną przez zło
i zranioną przez grzech,
aby ją uzdrowić i zbawić.

Przyjmij z macierzyńską łaskawością
akt zawierzenia,
dokonywany przez nas dzisiaj z ufnością,
w obliczu tak nam drogiego Twego wizerunku.

Jesteśmy pewni, że każdy z nas
jest cenny w Twoich oczach
i że nie jest Ci obce nic z tego,
co mieszka w naszych sercach.

Chcemy, by dotarło do nas
Twoje najsłodsze spojrzenie,
i byśmy zyskali
pocieszającą serdeczność
Twojego uśmiechu.

Chroń nasze życie
w Twoich ramionach:
błogosław i umacniaj
każde pragnienie dobra;
ożywiaj i posilaj wiarę;
wspieraj i rozjaśniaj nadzieję;
rozbudzaj i ożywiaj miłosierdzie:
prowadź nas wszystkich
na drodze świętości.

Naucz nas swojej miłości
i szczególnego upodobania
dla maluczkich i ubogich,
dla wykluczonych i cierpiących,
dla grzeszników i serc zagubionych:
wszystkich otocz Twoją ochroną
i wszystkich przekaż
Twojemu umiłowanemu Synowi,
a Panu naszemu Jezusowi. Amen